Wieś otrzymała lokację w roku 1330 z nadania Kapituły Warmińskiej (uposażono również kościół), ale wzmiankowana była po raz pierwszy dokumencie z roku 1326. Najwcześniejsze informacje o miejscowym proboszczu pochodzą z roku 1343. Pierwszy kościół (gotycki) p.w. NPMaryi i Wszystkich Świętych spłonął w roku 1581. Następny (renesansowy), który wzniesiono w roku 1589 dedykowany św. Andrzejowi zniszczyli Szwedzi w latach wojny północnej. Obecny p.w. Jana Chrzciciela wzniesiony w 1771, konsekrował w roku następnym biskup pomocniczy Karol von Zehmen. W roku 1945 kościół ponownie spłonął i został częściowo wyburzony. Odbudowano go dopiero w 1956 roku, a ostatniej już konsekracji dokonał biskup Tomasz Wilczyński w roku 1959.
Świątynia w Piotrowcu to budowla orientowana, typu salowego, murowana z cegły na kamiennej podmurówce, z wieżą od zachodu. W czasach swojej świetności całkowicie otynkowana. Dzisiaj pozostały resztki tynku, chociaż północna cześć zewnętrznej nawy kościoła zachowała go do dnia dzisiejszego.
Wieża, dobudowana w roku 1829, przecięta gzymsem, z oknami zamkniętymi koszowo, zwieńczona dachem namiotowym przechodzącym w smukłą podbitą blachą iglicę z krzyżem.
Portal wejściowy bardzo skromny, zakończony łukiem półkolistym.
W części środkowej, powtarzający się z trzech stron motyw: w niewielkiej płycinie, małe okienko oraz zabite deskami wejście!
Po obu bokach wieży widoczne są przybudówki.
W części południowej korpusu dobudowana kruchta.
Szczyt wschodni zwieńczony metalowym krzyżem, nieco bardziej ozdobny. Widoczne są okna zakończone koszowo, podobnie zresztą jak w całym korpusie. Po bokach pozostałości wolut ( pięknie kiedyś wyprofilowanych w tynku, jak mniemam)...
a pod gzymsem zatarta inskrypcja fundacyjna na resztkach tynku.
Świątynię otacza mocno nadszarpnięty czasem ceglano - kamienny, kryty dachówką płot z kutą bramą wejściową.
Ten bardzo skromny barokowy kościół wskutek wielokrotnych przebudów zatracił prawie całkowicie swoje cechy stylowe. Jest też mocno zniszczony, wymaga pilnej restauracji, w zasadzie wygląda na opuszczony. Wewnątrz nie byłam, gdyż zamknięty był na amen. Można go znaleźć (chociaż nie tak łatwo, bo jest na skraju wioski) 7 kilometrów na północ od Pieniężna, prawie na granicy Warmii.
Źródła:
Tadeusz Chrzanowski, Przewodnik po zabytkowych kościołach północnej Warmii.
Piotr Skurzyński, Warmia i polskie Dolne Prusy.
