p.w. św. Jana Chrzciciela...
Wieś po raz pierwszy wzmiankowana w roku 1314. Lokacja, przez kapitułę warmińską, nastąpiła cztery lata później, przy okazji przeznaczając uposażenie na mający tu powstać kościół parafialny. Obecna budowla została wzniesiona w II połowie wieku XIV, konsekracji zaś, w roku 1581, dokonał biskup warmiński Marcin Kromer. W XVI wieku rozbudowano świątynię dobudowując wieżę od strony zachodniej. W XVII wieku kościół został zdewastowany przez Szwedów, więc podjęto decyzję o jego odnowieniu, które nastąpiło w roku 1689, a w 1725 odnowiono stronę zachodnią wraz z przylegającą doń wieżą. W 1880 roku zrekonstruowano zachodnią część wieży. Gruntownej renowacji budowla doczekała się w roku 1927 oraz 1931, gdzie m.in. zrekonstruowano wschodni szczyt. Kościół w czasie II wojny światowej został znacznie uszkodzony, więc odnowiono go w latach 1946 - 1947, wieżę zaś w 1950 - 1951. Mimo wielokrotnych zniszczeń i przebudów świątynia zachowała po dziś dzień swój pierwotny, gotycki charakter, w głównej mierze dzięki okazałej wieży.
Jest to budowla orientowana, murowana z cegły oraz kamienia polnego, otynkowana (z przebijającym się kamieniem polnym na całej długości nawy), typu salowego, z przylegającą od zachodu kwadratową, ceglaną wieżą oraz przybudówkami zakrystii...
i tzw. skarbczyku po stronie północnej z koszmarnymi, nie pasującymi stylowo, współczesnymi drzwiami, na którym stoją ceglane sterczyny...
oraz kruchty od strony południowej.
Przybudówka ta kryta dachem dwuspadowym, zwieńczona jest trójkątnym przyczółkiem, poniżej którego widnieje nie działający zegar słoneczny.
Wieża mimo, że niezbyt wysoka góruje nad całym budynkiem. Jest kwadratowa
i zbudowana z cegły z użyciem kamienia polnego. Dzielą ją otynkowane fryzy.
W dolnej kondygnacji umieszczono wysokie, smukłe blendy zamknięte półkoliście...
w górnej zaś cztery blendy, rozmieszczone w parach, przeprute wąskimi fryzami oraz kątowo ustawione lizeno - sterczyny. Na dachu resztki chorągiewki...
Całość dopełnia ceglane, schodkowe wejście zakończone ostrołukiem.
Okna prostokątne, głęboko osadzone, wypełnione witrażami, rozmieszczone harmonijnie wzdłuż całego budynku.
Szczyt wschodni mało ozdobny, rozdzielony w połowie gzymsem. Jedyną jego ozdobą są półokrągłe blendy, głęboko osadzone okno, podokapowy fryz oraz chorągiewka na dachu.
Niestety nie było mi dane zajrzeć do wnętrza świątyni, mam nadzieję, że kiedyś to nadrobię, a wtedy uzupełnię publikację.
Kościół znajduje się w gminie Płoskinia, w powiecie braniewskim... tam trzeba go szukać... serdecznie polecam :)
Mariola Adela Karpowicz
Źródła:
Tadeusz Chrzanowski, Przewodnik po zabytkowych kościołach północnej Warmii, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn 1978
Praca zbiorowa, Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, tom 1, Święta Warmia, Kuria Metropolitarna Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 1999
Piotr Skurzyński, Warmia i polskie Dolne Prusy, Wydawnictwo Region, Gdynia
